Geschiedenis
De Olympische spelen.
Zeker is dat de Olympische Spelen voor het eerst werden gehouden in de Griekse stad Olympia. De eerste Olypische spelen zou rond 776 voor Christus zijn geweest met maar een onderdeel op het Olympisch programma: hardlopen.
Door de loop der jaren werd het Olympisch programma uitgebreid met bijvoorbeeld: boksen, worstelen, speerwerken en discuswerpen.
Aan de Griekse Olympische Spelen mochten geen vrouwen meedoen, alleen maar mannen. Vrouwen mochten zelfs niet in het publiek zitten.
De Olympische Spelen waren een manier om de conditie van de Grieken te laten zien en om te zorgen dat ze met de andere dorpen konden samenleven.
Maar de medailles van de Olympische Spelen nu zien er wat anders uit dan toen. Als prijs werd een tak van de heilige wilde olijfboom gegeven die groeide bij de tempel van Zeus.
Door de loop der jaren werd het Olympisch programma uitgebreid met bijvoorbeeld: boksen, worstelen, speerwerken en discuswerpen.
Aan de Griekse Olympische Spelen mochten geen vrouwen meedoen, alleen maar mannen. Vrouwen mochten zelfs niet in het publiek zitten.
De Olympische Spelen waren een manier om de conditie van de Grieken te laten zien en om te zorgen dat ze met de andere dorpen konden samenleven.
Maar de medailles van de Olympische Spelen nu zien er wat anders uit dan toen. Als prijs werd een tak van de heilige wilde olijfboom gegeven die groeide bij de tempel van Zeus.
De trojaanse oorlog
Ongeveer 1200 v.Chr. brak de Trojaanse oorlog uit. Helena, vrouw van de Spartaanse
koning Menelaos, was door de Trojaanse prins Paris verover, Helena moest met hem omgaan.
De Myceense koning Agamemnon, broer van Menelaos, voerde de Griekse
vorsten aan in hun strijd tegen Troje, dat pas in 1184 v.Chr. Door de list met
het houten paard, in handen van de Grieken viel. Een
historisch juistere reden voor het uitbreken van deze oorlog zal
hoogstwaarschijnlijk zijn dat de Trojanen de Griekse handel aan de Hellespont bedreigden.
koning Menelaos, was door de Trojaanse prins Paris verover, Helena moest met hem omgaan.
De Myceense koning Agamemnon, broer van Menelaos, voerde de Griekse
vorsten aan in hun strijd tegen Troje, dat pas in 1184 v.Chr. Door de list met
het houten paard, in handen van de Grieken viel. Een
historisch juistere reden voor het uitbreken van deze oorlog zal
hoogstwaarschijnlijk zijn dat de Trojanen de Griekse handel aan de Hellespont bedreigden.
De inval van de Doriërs
Ongeveer 1100 v.Chr. drongen de Doriërs vanuit het noordwesten van Griekenland
onweerstaanbaar op naar het zuiden. De invallers zagen in de Achaeërs géén familiebanden
; ze veroverden hun steden en brachten de Kreto-Mykeense cultuur de
laatste klap gaf . Vele bewoners vluchtten naar de eilanden en de bergen; de
Doriërs drongen door tot op de Peloponnesos, waar Sparta het centrum werd van
hun soldatenstaat. Waar de Doriërs het brons kenden, bood het handwerk meer
mogelijkheden, vooral voor het maken van wapens. Maar de kunstzin van de
Achaeërs en de Ioniërs kreeg voorlopig weinig kans zijn mening te geven.
onweerstaanbaar op naar het zuiden. De invallers zagen in de Achaeërs géén familiebanden
; ze veroverden hun steden en brachten de Kreto-Mykeense cultuur de
laatste klap gaf . Vele bewoners vluchtten naar de eilanden en de bergen; de
Doriërs drongen door tot op de Peloponnesos, waar Sparta het centrum werd van
hun soldatenstaat. Waar de Doriërs het brons kenden, bood het handwerk meer
mogelijkheden, vooral voor het maken van wapens. Maar de kunstzin van de
Achaeërs en de Ioniërs kreeg voorlopig weinig kans zijn mening te geven.
De ACHAEËRS
Omstreeks 2000 v.Chr. was het in de Balkan en Klein-Azië onrustig wegens
binnenvallende en rondtrekkende volken die op zoek waren naar geschikte
woonplaatsen. Indo-Europese stammen vielen vanuit het noorden Griekenland
binnen. Eerst waren dit de Achaeërs, later gevolgd door de Aeoliërs en Ioniërs; deze stammen voerden het paard in
Griekenland in. Ze mengde zich met de gelaten bevolking en namen hun
cultuur gedeeltelijk over. De Achaeërs wisten de grootste macht te krijgen;
brandpunten van hun beschaving waren Mykene, Tiryns en Pylos, waarop de invloed van de Kretenzische
cultuur niet te bekennen valt; men spreekt dan ook van een Kreto-Mykeense
cultuur.
Van de dapperen Achaeërs kennen we de geweldige burchten, onder andere
in Mykene, Argos en Tiryns, waarvan de muren uit zulke
geweldige steenblokken bestonden dat latere bewoners en ze de Cylopische muren noemden. Over de Achaeërs
verhaalde hormeros in zijn Ilas. De oudere bewoners van Griekenland, van
wie heel weinig bekend is, worden met verschillende namen aangeduid, zoals Kariërs
en Pelasgen. De Grieken worden later Hellenen genoemd, naar een Aeolische stam in Thessalië. De benaming Grieken is
afkomstig van de Romeinen, die in het noordwesten van het land kennis maakten
met een stam die ze Graeci noemden.
binnenvallende en rondtrekkende volken die op zoek waren naar geschikte
woonplaatsen. Indo-Europese stammen vielen vanuit het noorden Griekenland
binnen. Eerst waren dit de Achaeërs, later gevolgd door de Aeoliërs en Ioniërs; deze stammen voerden het paard in
Griekenland in. Ze mengde zich met de gelaten bevolking en namen hun
cultuur gedeeltelijk over. De Achaeërs wisten de grootste macht te krijgen;
brandpunten van hun beschaving waren Mykene, Tiryns en Pylos, waarop de invloed van de Kretenzische
cultuur niet te bekennen valt; men spreekt dan ook van een Kreto-Mykeense
cultuur.
Van de dapperen Achaeërs kennen we de geweldige burchten, onder andere
in Mykene, Argos en Tiryns, waarvan de muren uit zulke
geweldige steenblokken bestonden dat latere bewoners en ze de Cylopische muren noemden. Over de Achaeërs
verhaalde hormeros in zijn Ilas. De oudere bewoners van Griekenland, van
wie heel weinig bekend is, worden met verschillende namen aangeduid, zoals Kariërs
en Pelasgen. De Grieken worden later Hellenen genoemd, naar een Aeolische stam in Thessalië. De benaming Grieken is
afkomstig van de Romeinen, die in het noordwesten van het land kennis maakten
met een stam die ze Graeci noemden.